Rechercheur Lida de Boer had werkelijk nog geen enkel aanknopingspunt gevonden. De dader van alle aanrandingen de afgelopen maanden was nog steeds niet gevonden. Hij leek haast wel onzichtbaar toe te slaan. Ook zat er geen echt patroon in zijn handelen. Wel waren alle slachtoffers op dezelfde manier bedwelmt met GHB, dat was nu wel duidelijk. Maar een goede beschrijving van de dader had ze nog steeds niet, het leek wel of hij zich iedere keer aanpaste aan zijn slachtoffers en de omgeving waar hij ze oppikte. Wel ging ze er vanuit dat de dader toch ongeveer zestig jaar was. Ze had nu al twintig meldingen binnen. Maar vermoedelijk had niet iedereen aangifte gedaan.
Onwillekeurig gingen haar gedachten terug naar gistermorgen. Toen was ze met haar collega Klaas de Jong meegegaan naar begraafplaats Rusthof. Ze hadden daar de anonieme vrouw begraven. Toch wel raar dat er geen enkele reactie binnen was gekomen, terwijl de vrouw zo nadrukkelijk in het nieuws was geweest na haar sprong van de Onze Lieve Vrouwetoren.
Haar onderzoek had enige dagen stil gelegen omdat er druk werd gezocht naar de naam van de vrouw.
Hij sloot glimlachend zijn pc af, zonet had hij weer een aantal foto's toegevoegd aan zijn bestand. Ondertussen had hij toch al mooi foto's van zo'n dertig vrouwen uit Amersfoort en omgeving. Wat was het toch weer makkelijk gegaan gisteravond. Zo naïef ze vaak reageerde op zijn benadering. Je biedt ze een drankje aan en praat met ze mee en dan vertellen ze hun hele hebben en houwen. Als ze dan even niet opletten wat GHB in hun drankje en dan meenemen onder het mom van ik breng je wel thuis. Jaren geleden was het begonnen, zijn eerste liefde had hem zomaar gedumpt. Terwijl hij toch zo lief voor haar was geweest. Ze had hem gekrenkt tot op het bot. Door hard werken was hij maatschappelijk goed terecht gekomen, maar hij was al die jaren alleen gebleven. Af en toe pikte hij een vrouw op en dat was steeds meer ontaard in stiekeme observaties en later die bedwelming. Zich steeds onopvallend kleden en niet opvallen was nog het moeilijkst. Niet alle veroveringen waren goed gegaan een paar keer werkte de GHB niet goed en was hij bijna gesnapt en misschien wel herkend. Maar gelukkig was het gisteravond goed gegaan, wel had hij het werkterrein wat verplaatst naar de randgemeenten. Alleen die heisa rond die vrouw die van de toren gesprongen was die had hem behoorlijk van streek gemaakt, zonde toch dat iemand dat zomaar deed. Daar had hij toch wel een paar nachten slecht van geslapen. De komende tijd maar eens rustig aan doen, kon hij mooi zijn foto's eens ordenen en gelijk eens kijken of hij dat virus op z'n pc weg kreeg. Sinds een paar dagen leek het wel of de pc een eigen leven had. Hij moest dat wel zelf oplossen, de foto's waren te gevaarlijk om door andere te worden bekeken. Tevreden leunde hij achterover in zijn stoel en dronk zijn glasbier leeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten